Manual Therapy (χειροπρακτική)

άποιες από τις μεθόδους που χρησιμοποιεί σήμερα η Χειροπρακτική είναι γνωστές από την εποχή του πατέρα της Ιατρικής, Ιπποκράτη, και εφαρμοζόταν από τους αρχαίους Έλληνες στα Ασκληπιεία. Παρόμοιες μεθόδους με χειρισμούς, που διαδίδονταν εμπειρικά από γενιά σε γενιά, συναντάμε σε όλους τους αρχαίους πολιτισμούς μέχρι και τον μεσαίωνα.

Επίσημα και επιστημονικά πρωτοεμφανίστηκε στο τέλος του 19ου αιώνα στην Αμερική. Ασχολείται με όλο το μυοσκελετικό σύστημα και τις παθήσεις αυτού με την θεραπεία να έρχεται από τα χέρια του θεραπευτή είτε με κινητοποιήσεις αρθρώσεων, μυών κλπ, είτε με ανατάξεις (thrust)

Πόσο επικίνδυνο είναι;

Σύμφωνα με τη διεθνή βιβλιογραφία, στατιστικά ο κίνδυνος στα χέρια του χειροπρακτικού είναι ελάχιστος, σχεδόν ανύπαρκτος. Εξάλλου, για να γίνει κάποιος χειροπρακτικός, απαιτούνται πολλά χρόνια εκπαίδευσης.

Όχι. Η αρχή της χειροπρακτικής είναι ότι με τους χειρισμούς βοηθούν το σώμα για αυτοϊαση και αυτοδιόρθωση. Από την στιγμή που το σώμα ή μέρος του θα βρεθεί σε θέση ισορροπίας θα ξεκινήσουν οι κατάλληλες διεργασίες για την διατήρηση αυτής της θέσης. Έτσι οι θεραπείες δεν είναι συχνές και επαναλαμβάνονται ανάλογα με την αναγκαιότητα κάθε φορά.

Η χειροπρακτική μπορεί να εφαρμοστεί τόσο προληπτικά όσο και θεραπευτικά. Έχει πολύ καλά αποτελέσματα σε προβλήματα αρθρώσεων, αυχενικά σύνδρομα, οσφυαλγίες κλπ

Η χειροπρακτική δεν πρέπει να εφαρμόζεται όταν υπάρχουν κατάγματα στη σπονδυλική στήλη ή εξαρθρώσεις που έχουν πλέον παγιωθεί. Επίσης, αντενδείκνυται σε περιπτώσεις βαριάς οστεοπόρωσης, σε φυματιώσεις των οστών, σε αγκυλοποιητικές σπονδυλοπάθειες κα. Ακριβώς επειδή σε ορισμένες περιπτώσεις η χειροπρακτική μπορεί να είναι ως και απαγορευτική, πρέπει πάντα ο θεραπευτής να παίρνει λεπτομερές ιστορικό του ασθενούς.