Οστεοπαθητική

Η οστεοπαθητική εξελίχτηκε από τον Andrew Taylor Still, έναν ιατρό και χειρουργό στις ΗΠΑ στα μέσα του 1800, ο οποίος ίδρυσε την πρώτη ανεξάρτητη σχολή οστεοπαθητικής (American School of Osteopathy – ASO) το 1892. Η οστεοπαθητική (ονομάζεται επίσης οστεοπαθητική ιατρική) βασίζεται στην δια χειρός επαφή για τη διάγνωση και τη θεραπεία. Σέβεται τη σχέση του σώματος, του μυαλού και του πνεύματος, ενώ δίνει έμφαση στη δομική και τη λειτουργική ακεραιότητα του σώματος, καθώς και την εσωτερική τάση του σώματος για αυτοΐαση.

Οι οστεοπαθητικοί θεραπευτές χρησιμοποιούν ένα μεγάλο εύρος χειρο-θεραπευτικών τεχνικών για να βελτιώσουν τη φυσιολογική λειτουργία και/ ή να υποστηρίξουν την ομοιόσταση, η οποία έχει διαταραχτεί από σωματική δυσλειτουργία (σωματικό πλαίσιο), όπως δυσλειτουργική ή διαταραγμένη λειτουργία των σχετικών τμημάτων του σωματικού συστήματος (σκελετικές, αρθρικές και μυοπεριτοναϊκές κατασκευές και συσχετιζόμενες αγγειακές, λεμφικές και νευρικές δομές).

Οι οστεοπαθητικοί θεραπευτές χρησιμοποιούν την κατανόηση της σχέσης μεταξύ δομής και λειτουργίας για να βελτιστοποιήσουν τις ικανότητες αυτοελέγχου και αυτοΐασης του σώματος. Η ολιστική αυτή προσέγγιση βασίζεται στην θεώρηση ότι το ανθρώπινο ον αποτελεί μία δυναμική λειτουργική μονάδα στην οποία όλα τα τμήματα αλληλοσυσχετίζονται και το οποίο κατέχει του δικούς του μηχανισμούς αυτοελέγχου και αυτοΐασης.

Όχι. Η οστεοπαθητική πήρε το όνομα της από το οστό για 2 λόγους. Πρώτον, το οστό είναι το πιο δομικό υλικό πάνω σε ένα θηλαστικό και δεύτερον επειδή μέσω των οστών μπορούμε να «δούμε» και την λειτουργία ενός σώματος. Παράδειγμα, άμα δούμε τον σκελετό ενός δεινοσαύρου μπορούμε να πούμε άμα ήταν σαρκοφάγο ή φυτοφάγο (δόντια και σχήμα σιαγόνας και κεφαλής), άμα έτρεχε γρήγορα ή όχι (οστά των ποδιών) κλπ.

Η οστεοπαθητική καλύπτει όλο το φάσμα των παθήσεων του σώματος, και όχι μόνο τις μυοσκελετικές παθήσεις. Με απλά λόγια θα λέγαμε ότι είναι ο «μπαμπάς» της χειροπρακτικής που οι περισσότεροι ήδη γνωρίζουμε αλλά σε πολύ πιο υψηλό επίπεδο.

Θεραπεύει οσφυαλγίες, αυχεναλγίες, πόνους ή δυσλειτουργίες στις αρθρώσεις, διαστρέμματα, πονοκεφάλους, ημικρανίες, πόνος ή δυσλειτουργία της κροταφογναθικής, χρόνιος πόνος πυελικού εδάφους κλπ.

Υπάρχει η σπλαχνική οστεοπαθητική για την αντιμετώπιση και θεραπεία παθήσεων των σπλάχνων όπως κολικός εντέρου ή νεφρού, δυσκοιλιότητα, πτώση στομάχου, διαφραγματοκήλη στομάχου, άσθμα, οισοφαγίτιδα, ιγμορίτιδα, δυσπεψία, πρόβλημα κατάποση, ενδομητρίωσης, δυσμηνόρροια και πληθώρα άλλων παθήσεων.

Καθώς και η κρανιακή οστεοπαθητική για την ομοιόσταση του κεντρικού νευρικού συστήματος. Πολύ καλά αποτελέσματα σε βρέφη με νευρολογικά προβλήματα ή με μορφολογικά προβλήματα, σε παιδιά με αυτισμό, έλεγχο του στρες, αϋπνία, κεφαλαλγίες τάσης κλπ.

Η οστεοπαθητική είναι μια πλήρης ολιστική θεραπεία με την βοήθεια ειδικών χειρισμών του θεραπευτή (Δια χειρός θεραπεία)

Δεν είναι μια εναλλακτική ή συμπληρωματική θεραπεία αλλά μια ολοκληρωμένη φιλοσοφία θεραπείας με διάγνωση και θεραπεία

Καθόλου επικίνδυνη δεν είναι, αρκεί ο οστεοπαθητικός να είναι καλά επιμορφωμένος. Δεν πονάει και ο ρυθμός είναι σταθερός και ήρεμος και συστήνεται σε παιδιά και νεογνά καθώς και σε εγκύους.